Operator BT heeft een succesvolle proef afgesloten met een supersnelle datatransmissie over een ‘gewone’ koperverbinding. Het Britse bedrijf is er in geslaagd om gegevens met een snelheid van 800 Mbps ‘downstream’ en 200 Mbps ‘upstream’ over een 19 meter lange koperverbinding te sturen. Hierbij heeft BT gebruik gemaakt van een technologie die door het leven gaat als ‘G.Fast’.
Het leven van de klassieke koperdraad verlengen, dat is de gedachte achter de ontwikkeling van de G.Fast-technologie. Hierbij wordt gebruik gemaakt van hogere frequenties, waardoor elk Digital Subscriber Line-sub channel (DSL) een grotere hoeveelheid data kan vervoeren. Het nadeel is echter dat, door het toepassen van hogere frequenties, er meer kans is op zogenoemd ‘cross talk’: interferentie van aangrenzende draden. Dit beperkt weer de maximale lengte van de G.Fast-koperverbinding tot circa 100 meter.
In theorie
Volgens de drijvende krachten achter de G.Fast-technologie - de fabrikanten Adtran (Verenigde Staten), Alcatel-Lucent (Frankrijk) en Huawei (China)- zou het in theorie mogelijk moeten zijn om transmissiesnelheden tot 1 Gbps (downstream) te bereiken. Dat maximum heeft BT nog niet weten te behalen: vooralsnog is het bedrijf blijven steken op 800/200 Mbps op een afstand van 19 meter. De operator heeft tevens op een langere afstand, 66 meter, een G.Fast-verbinding tot stand weten te brengen. Daarbij liep de overdrachtssnelheid op tot een maximum van 700/200 Mbps.
Andere operators zijn BT reeds voorgegaan met G.Fast-proeven. Zo heeft het Oostenrijkse Telekom Austria in juli 2013, in samenwerking met Alcatel-Lucent, snelheden van 1,1 Gbps (downstream) via een koperdraad met een lengte van 70 meter weten te bereiken.
De praktijk
De BTG, de onafhankelijke Nederlandse vereniging van grote telecomafnemers in de profit- en non-profit-sectoren, acht de praktische waarde in de praktijk van deze hogere snelheden via koperlijnen niet van zeer grote waarde voor bedrijven.
Teus van der Plaat, woordvoerder van de BTG:
'De afstandsbeperking is hierbij de voornaamste boosdoener. Pas als met een dergelijke techniek afstanden van kilometers kunnen worden overbrugd, heeft het waarde voor bedrijven.'
Volgens Van der Plaat bieden draadloze ontwikkelingen in dat opzicht meer soelaas. Een voorbeeld daarvan is 4G/LTE Advanced, waarbij ook dergelijke snelheden gehaald kunnen worden door middel van het ‘optellen van signalen’ van meerdere carriers (LTE Carrier Aggregation) en het ‘optellen van ontvangstsignalen’ vanuit meerdere base stations (Multi Site technieken).
BTG-zegsman Van der Plaat: 'Het bereik van het draadloze LTE-signaal loopt in de vele kilometers en is dus praktisch gezien voor bedrijven veel beter toepasbaar. Als je echt een stabiele en zeer snelle verbinding nodig hebt, dan is vooralsnog glasvezel de preferente optie. Hierover kunnen vele Gigabits per seconde verstuurd worden over tientallen kilometers.'
