Op het internationale speelveld manifesteren diverse steden zich als voorlopers op weg naar de smart city-status. Geografisch sterk uiteenlopende kandidaten zijn Dubai, Bristol en Singapore. Recente nieuwkomers zijn bijvoorbeeld Kopenhagen, Antwerpen en Tampere (Finland). Navigant Research heeft het allemaal opgeteld en komt tot een wereldwijd totaal van 252 smart city-projecten.
Wat Nederland betreft, heeft bijvoorbeeld Haarlemmermeer ambities, terwijl KPN experimenteert met slimme vrachtwagens in combinatie met slimme verkeerslichten. De doelstelling is gelijkmatiger verkeer, doordat de chauffeur een snelheidsadvies krijgt en het stoplicht de 'groentijd' aanpast.
Verstedelijking
Op de achtergrond speelt de verstedelijking een grote rol. Momenteel heeft deze een niveau van 50 procent bereikt: de helft van de wereldbevolking woont in steden. In 2050 is dat volgens Unicef 70 procent. Dat maakt de noodzaak tot de ontwikkeling van slimme steden alleen maar groter.
Nu zijn er ook ontwikkelingen die de verstedelijking kunnen afremmen. Als bijvoorbeeld de auto volledig autonoom is, worden afstanden ‘kleiner’ en wordt het weer aantrekkelijker om buiten de drukte en de criminaliteit van de stad te wonen. Reistijd verandert in werktijd, want de tijd in de zelfrijdende auto kan volledig functioneel voor werk worden ingezet.
Apps
Uit de verschillende plannen blijkt hoe men het begrip smart city invult. De toevoeging slim wordt aan tal van functies gegeven, zoals straatverlichting, parkeerplaatsen en afvalcontainers. Orange kreeg onlangs van Qatar een smart city-opdracht voor een stadsdeel. De bouwstenen van het systeem zijn sensoren, apps en beheersfuncties. Het gaat om 500.000 sensoren die, al dan niet met beveiligingscamera, functies krijgen zoals toegangsbeheer voor gebouwen, brandalarm, stadsverlichting en geautomatiseerde afvalophaaldiensten. De te ontwikkelen apps moeten functies op zich nemen zoals overheidsdiensten, navigatie en betalingsverkeer. Daarnaast maken energiebeheer, business intelligence en data analytics deel uit van de taken.
Drie wegen
Onderzoeksinstituut Machina Research concludeert uit alle internationale ontwikkelingen dat er grofweg drie wegen zijn naar de smart city: 1. Beginnen met een oplossing voor een nijpend probleem en van daaruit uitbouwen, 2. Eerst een breed platform bouwen en daarop diverse applicaties maken, 3. Diverse applicaties tegelijk bouwen en proefondervindelijk bepalen wat kansrijk is en wat niet.
Singapore behoort, zoals gezegd, tot de voorlopers. De Infocomm Media Development Authority (IMDA) heeft zichzelf ambitieuze doelen gesteld. Op vier gebieden streeft men innovaties na: AI, cyber security, VR/AR (immersive media) en telecomnetwerken (uitbreiding van het nationale breedbandnetwerk, 5G en IoT). Onlosmakelijk daaraan verbonden is een opleidingsprogramma's voor overheidspersoneel en ondersteuning van het MKB. De achterliggende visie laat zien dat Singapore ver gevorderd is op het technologiepad: "erecting barriers & protectionism is the wrong approach to deal with the disruptive challenge. The key challenge is to democratise the tools, commoditise the technology and equip people with the knowledge and skills to use new digital tools."
Nokia is een voorstander van de tweede route die Machina beschrijft (zie boven). Tegen de achtergrond daarvan heeft het zijn Impact IoT Platform ontwikkeld. Het definieert de slimme stad impliciet in termen van connectivity, IoT, platform, sensoren, analytics en andere bouwstenen. De toepassingen die bij de oplossing horen zijn bijvoorbeeld video analytics, smart parking en smart lighting.
[userquote user="906"]
“Vanuit BTG zijn wij van mening dat de aanpak en invulling van de smart city-roadmap niet probleem gedreven zou moeten zijn, maar veel meer gericht op de wijze waarop de functionele en technische mogelijkheden ons leven, communiceren en informatie-uitwisseling kunnen verrijken. Dit betekent niet dat we hierbij huidige en potentiële knelpunten uit het oog moeten verliezen.
De benodigde aanpak zal deels thematisch en Agile moeten zijn, wat de innovatiekracht zal doen vergroten. Integraal zal daarbij vooral naar de centrale uitgangspunten moeten worden gekeken, waarbij in technische zin zoveel mogelijk moet worden gestreefd naar open standaarden die de compatibiliteit van de diverse deeloplossingen zal doen vergroten. Vanuit overheid, markt en belangenbartigende partijen kan hier meer effort in worden gestoken, wat uiteindelijk in benefit zal zijn voor alle belanghebbenden en stakeholders. Wellicht dat dit een integrale basis kan zijn voor de realisatie van de vele mogelijkheden die nog voor ons liggen.
Het is overigens goed om deze standaarden goed te ijken aan de diverse wet- en regelgevingen en de benodigde requirements voor (cyber)security-issues. Het is namelijk van belang dat we dit agglomeraat van oplossingen ook veilig kunnen borgen.”
[/userquote]