IT-projecten die onder hoge tijdsdruk worden opgeleverd, vragen in een latere fase juist om een grotere tijdsinvestering. Dit stelt Julia Krawer, sector banker Technologie, Media & Telecom (TMT) bij ABN AMRO, in een column. De onzichtbare schuldenberg van organisaties, ook wel de technical debt genoemd, is door de snelle digitalisering tijdens de COVID-19 pandemie gegroeid.
Krawer stelt dat een bank net een IT-bedrijf is, en een IT-manager net bankier. Want waar een bankier zicht houdt op het risico dat een lening niet wordt terugbetaald, moet een IT-manager de digitale schuldenberg in het oog houden. Deze technical debt komt voort uit snel opgeleverde IT-oplossingen, waarbij bewust is gekozen voor functionaliteit in het hier en nu, stelt Krawer. Dit ten koste van de onderhoudbaarheid, schaalbaarheid en aanpasbaarheid op de lange termijn.
Programmatuur naar het gewenste kwaliteitsniveau tillen
De tijd die aanvankelijk wordt bespaard door het schrijven van ‘suboptimale code’ moet in veel gevallen in een later stadium alsnog worden geïnvesteerd. Dit is nodig om de programmatuur naar het gewenste kwaliteitsniveau te tillen. Wacht de organisatie hiermee te lang? Dan betaalt het ontwikkelteam hiervoor een prijs. Zo maakt de technical debt het toevoegen van nieuwe functionaliteiten lastiger en tijdrovender. De vertraging die hierdoor ontstaat verhindert dat de benodigde capaciteit wordt ingezet voor het ontwikkelen van nieuwe functionaliteiten en proposities. Dit bemoeilijk waardecreatie op de lange termijn.
Petra Claessen, CEO van BTG en BTG Services: “Het ontwikkelen van kwalitatief goede IT-projecten kost tijd, maar levert ook veel winst op. BTG onderschrijft dan ook het betoog van Julia Kraawer dat IT-projecten die onder hoge tijdsdruk worden opgeleverd, in een latere fase juist om een grotere tijdsinvestering vragen. Het is dan ook van groot belang de technical debt op de juiste manier te beheersen.”
De volledige column van Krawer is beschikbaar op de website van ABN AMRO.